W opracowaniach dotyczących II wojny światowej często przemilcza się cichą acz brutalną kampanię Związku Radzieckiego wymierzoną przeciwko obywatelom polskim, kampanię, która - jak już obecnie to wiemy - skutkowała zbrodniami wojennymi, do odpowiedzialności za które radziecki, a potem rosyjski rząd przyznał się dopiero niedawno. Ten epizod historii europejskiej, skryty w cieniu Holokaustu, jest często pomijany. Wesley Adamczyk w swoich wspomnieniach udziela głosu setkom tysięcy ofiar sowieckiego barbarzyństwa. Adamczyk był małym chłopcem, kiedy razem z matką i rodzeństwem deportowano go z wygodnego domu w Polsce na Syberię w maju 1940 roku. Jego ojciec, oficer Wojska Polskiego, został wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną i ostatecznie stał się jedną z ofiar rzezi katyńskiej, w ramach której zginęły dziesiątki tysięcy polskich oficerów. Wymuszony rozpad rodziny i deportacja w 1940 roku stanowiły początek dziesięcioletniej odysei, podczas której rodzina Adamczyka trapiona głodem i chorobami doświadczyła życia w skrajnych warunkach bytowych, początkowo w Związku Radzieckim, a potem w Iranie, gdzie matka autora uległa skrajnemu wyczerpaniu po morderczej ucieczce od Sowietów. Adamczykowi udało się przetrwać jakoś wędrówkę z kraju do kraju, życie w obozach dla uchodźców albo domach obcych ludzi i zachować godność wśród wszystkich okropności wojny. Kiedy Bóg odwrócił wzrok to zapis wspomnień z dzieciństwa przeżytego w niewysłowionych okolicznościach, opowieść, która nie tylko rzuca światło na jeden z najmroczniejszych okresów historii Europy, ale jest także opowieścią o utracie niewinności i o walce z rozpaczą, która przeniknęła do serca małego chłopca. I jest to również książka pokazująca, czym był komunizm i jacy byli jego zaprzedani rzecznicy, książka głęboka i szczera, która daje świadectwo doświadczeniom wojennym jednej rodziny i stanowi kronikę epizodów, którym historia do dziś nie oddała sprawiedliwości. [nota wydawcy]

Degustator restauracyjny Charlie McLean podróżuje z nastoletnim synem Martinem po kraju, wykonując swoja pracę. Chłopiec jest zbuntowany, nie słucha ojca, nie widzi w nim wzoru. Podczas posiłku w kolejnej restauracji zauważa za oknem tajemniczego karła. Wkrótce Martin jeszcze bardziej zamyka się w sobie i najwyraźniej coś ukrywa. W tym samym czasie Charlie poznaje kelnerkę, która poleca mu udać się do restauracji LeReposoir. Po przybyciu na miejsce właściciele odmawiają wstępu, niezwykle gorliwie wypraszają gościa. Degustator zaczyna niezdrowo interesować się LeReposoir oraz dziwnymi Francuzami sprawującymi pieczę nad restauracją. O dziwo w miasteczku nikt nie chce na ten temat rozmawiać. Jak powiadają, ciekawość jest pierwszym stopniem do piekła. W istocie, dla Charliego rozpoczyna się inferno, o jakim nie śnił w najgorszych koszmarach. Znika Martin, a prowadzone na własną rękę śledztwo ujawnia zatrważającą prawdę: w LeReposoir konsumowani są ludzie, w dodatku na własne życzenie. Po praniu mózgu ich życiowym celem jest zjedzenie samych siebie. I w tym momencie nietrudno zgadnąć, gdzie podziewa się Martin. Rozpoczyna się dramatyczna i nierówna walka o chłopca, który jak się później okaże, ma do odegrania ważną rolę w całej tej szopce. Źródło: lubimyczytac.pl